Текст бизнес-книги "Mendësia E Suksesshme E Udhëheqësve Të Mëdhenj"

Автор книги: Yael Eylat-Tanaka

Раздел: Жанр неизвестен

JAEL EJLAT-TANAKA

Mendësia e Suksesit të

Udhëheqësve të Mëdhenj

________________________________________

(NUK JANË PARATË!)

Përkthyer nga Aurel Manushi

© 2021 – JAEL EJLAT-TANAKA

Libra të tjerë nga kjo autore

PËR LEXUESIN: M. Carling është uni im i dytë i supozuar për disa libra të letërsisë artistike.

Librat e shkruar me pseudonimin, M. Carling:

• Koha e udhëtimit

• Dhe Më Pas Nuk Kishte Asnjë (botuar 2016)

• Dunat e erës – Zemra që digjet

• Dunat e erës – Rëra fërshëllyese (botuar 2016)

• Dunat e erës – Kameleoni (botuar 2016)

Librat e shkruar me emrin tim të vërtetë, Jael Ejlat-Tanaka:

• Pjesë të zakonshme të jetës

• Ëndrrat – Poezi të Mendjes

• Liqeni i Heshtjes

• Libri i vlerave – Një udhëzues frymëzues për dilemat tona morale

• Libri Kompakt i Vlerave

• Dieta Siguron Jetën Tuaj – Shtatë Sekretet Thelbësore të Suksesit

• Libër veprimi për provën e dietës

• Mendësia e Suksesit të Udhëheqësve të Mëdhenj (Nuk Janë Paratë!)

• Daktilet Fraktale – Libër për t’u ngjyrosur për të Rriturit

• Britma! Tre histori të shkurtra terrori

• Hakmarrja e Gruas Mace

• Publikoni Librin tuaj duke përdorur CreateSpace

• Publikoni Librin tuaj në Kindle

• Publikoni Librin Tuaj me NOOK Press

• Publikoni Librin Tuaj në Smashwords

• Publikoni Librin Tuaj në BookTango

• Publikoni Librin Tuaj në mënyrën tuaj

• Altoparlanti Natyror – Arti i Kalimit Nga Frika te Mosfrika dhe Lënia e tyre pa fjalë

E drejta e autorit

E drejta e autorit 2016 @ Jaël Ejlat-Tanaka: Mendësia e Suksesit të Udhëheqësve të Mëdhenj (Nuk Janë Paratë!)

Të gjitha të drejtat e rezervuara. Asnjë pjesë e këtij botimi nuk mund të riprodhohet ose transmetohet në ndonjë formë, elektronike ose mekanike, përfshirë fotokopjimin ose postën elektronike, regjistrimin ose në ndonjë formë tjetër, tërësisht ose pjesërisht, pa lejen paraprake të autorit.

Posta elektronike: [email protected]

Mirënjohje

Shumë njerëz kanë dhënë ndihmesën e tyre në krijimin e këtij libri, që nga profesorët e dashur deri tek familja dhe miqtë e mi, që më mbështetën gjatë përgatitjes së këtij dorëshkrimi.

Falënderimet e mia shumë të veçanta për mikun dhe kolegun tim, Dr. Xhon E. Krist për mbështetjen e tij të palëkundur në drejtimin e përqendrimit tim dhe duke më ndihmuar të vazhdoj në detyrën time deri në përfundimin e këtij libri.

Prolog

A jeni i gëzuar?

A jeni i kënaqur me shëndetin tuaj fizik?

A keni para të mjaftueshme për të shijuar jetën?

A e doni familjen tuaj?

A keni miq të mirë?

A e shijoni kohën tuaj të lirë të mbushur me aktivitete dhe hobi që ju pëlqejnë?

A ju pëlqen puna apo profesioni juaj?

Këto pyetje janë krijuar për të nxjerrë një përgjigje psikologjike, emocionale. Në fakt, sa më thellë të futesh në këto pyetje, aq më shumë do të zbulosh për veten tënde. Këto pyetje pasqyrojnë se si ndiheni për jetën tuaj. Vëreni se si iu përgjigjën atyre: A kishte shumë “Po, por…” ose “Sigurisht, vetëm nëse ata…” ose “Sa do të doja!”

Në faqet vijuese, do të zbuloni se këto gjëra të paprekshme janë çështje qëndrimi – tregues jo të vëzhgueshëm, të matshëm. Jeta që bëni është plotësisht brenda kontrollit tuaj: Sa para keni, çfarë makine ngisni, njerëzit me të cilët kaloni kohën – të gjitha janë brenda kontrollit tuaj!

Vijoni të lexoni. Lejoni që idetë e këtushme të ndikojnë në ndryshimin e jetës tuaj për të cilën jeni të uritur.

Përmbajtja

E drejta e autorit v

Mirënjohje vi

Prolog vii

Parathënie xi

HYRJE 1

Kapitulli 1 Ndryshimi i paradigmës 3

Çfarë është suksesi – dhe çfarë nuk është 3

Hyrje në rrugën e mëkatit 4

Në kërkim të Vetvetes 6

Kapitulli 2 Vazhdimësia e një koncepti të pakapshëm 9

Suksesi nuk është një qëllim 9

Përbërësit e Suksesit 10

Kapitulli 3 Shtatë shtyllat e suksesit 11

Kapitulli 4 Cilësitë Thelbësore të Suksesit 25

Kapitulli 5 Fuqia e Madhe e Ndryshimeve të Vogla 29

Kapitulli 6 Qëllimet – Le të Jemi Realistë 33

Kapitulli 7 Udhëheqësit e Mëdhenj 45

Jezusi 46

Zigmund Frojdi. 46

Rëne Dekarti. 47

Buda. 47

Sokrati. 49

Markus Aurelius. 50

Aristoteli. 50

Abraham Maslou. 51

Albert Shvajcer. 51

Albert Ajnshtajn. 52

Xhosef Kempbell. 52

Konfuci. 53

Tomas Xheferson. 53

Vërejtje përfundimtare 53

Epilog – Forca Lidhëse 59

Bibliografi 67

Parathënie

Suksesi është ajo që të gjithë pretendojnë se duan; e megjithatë, pak janë në gjendje të përcaktojnë në mënyrë të mjaftueshme se çfarë është. Për shumë, suksesi është famë dhe pasuri, ndonëse ata që me të vërtetë e arrijnë atë “qëllim” janë relativisht të paktë. Në fakt, suksesi është një koncept i menjëhershëm që kërkon ngritje dhe ripërcaktim të vazhdueshëm: Pasi të keni arritur atë që mendoni se është suksesi, duhet të vazhdoni të punoni për ta mirëmbajtur atë! Përkufizimi i suksesit nuk është i thjeshtë, por mjetet për të janë të hapura për këdo që me të vërtetë i miraton parimet e tij themelore. Për çudi, shumë prej atyre që nuk e shijojnë atë që kuptohet gjerësisht si sukses, ende pretendojnë të jenë të lumtur. Në fakt, siç do ta shohim, lumturia është një pjesë e pandarë e të gjithë fenomenit të suksesit.

Të gjitha konstruktet, qofshin materiale apo abstrakte, varen nga disa blloqe ndërtimi; dhe të gjitha strukturat duhet të kenë një themel mbi të cilin të ngrihet çdo nivel pasues. Suksesi është një konstrukt i tillë. Nga një themel i shëndoshë ndërtohet ngrehina e quajtur sukses. Trarët në formë I-je që mbështesin çatinë duhet të ndërtohen me integritet të materialeve dhe katalizatorëve inxhinierikë nëse ato do të mbështesin dhe përforcojnë të gjithë ngrehinën. Nëse një nga këta trarë çalon, fillojnë të shfaqen çarje dhe, me kalimin e kohës, e gjithë ndërtesa mund të shembet. Këta trarë janë ato që autori i quan shtylla. Ata nuk janë drejtpërdrejt intuitive dhe kërkojnë mendim për të vlerësuar plotësisht përkatësinë dhe rëndësinë e tyre në mbajtjen e strukturës së përgjithshme të quajtur sukses. Asnjë shtyllë nuk qëndron vetëm; shtyllat e shumta janë të nevojshme për të ndërtuar sukses të qëndrueshëm dhe ato shtylla duhet të ankorohen mirë nëse ndërtesa do t’i rezistojë kohës.

Grekët e lashtë besonin se një mendje e shëndoshë dhe një trup i shëndoshë janë të ndërlidhura dhe të lidhura ngushtë. Koncepti i suksesit ekziston brenda një paradigme të tillë. Pa fiziken në të cilën mishërohet mendja, ekzistenca nuk është e mundur. Prandaj, vëmendja ndaj integritetit të trupit ndikon në mënyrën se si mendja mund të arrijë qëllimet e dëshiruara. Nga kjo rrjedh se ekzistojnë gjithmonë elementë fizikë dhe jofizikë, të cilët hyjnë në krijimin e rezultateve më të mira të mundshme. Autorja ka identifikuar shtatë parime si shtylla thelbësore për krijimin e suksesit, megjithëse ajo është e kujdesshme të vërë në dukje se shumë më tepër parime shfaqen në ekuacion në një shkallë më të madhe ose më të vogël, duke mbivendosur dhe mbështetur shtatë shtyllat e diskutuara këtu. Shtatë cilësitë e ekzaminuara posaçërisht janë fizike, emocionale, intelektuale, profesionale, financiare, sociale dhe shpirtërore.

1. Shtylla fizike përfaqëson nevojat tona biologjike. Pa mirëqenie fizike, qëndrueshmëri, ushqim, pije dhe strehim, çdo përpjekje për vetëpërmirësim mund të pengohet nga aftësitë e kufizuara dhe dëmtimet. Përfshihet mjedisi: Një person i pastrehë nuk ka të njëjtën mundësi për sukses si ai, të cilit strehimi dhe nevojat themelore i plotësohen në një mjedis më të sigurt. Autori ka përfshirë disa të njohur në fushën e shëndetit fizik, duke përfshirë Kenet Kuper, M.D., i cili ka lartësuar rëndësinë e ushtrimit aktiv dhe Arnold Shvarceneger si një model i përsosjes fizike në karrierën e tij si ndërtues i trupit.

2. Shtylla emocionale përfshin të gjitha ato elemente që sjellin psikikën në qendër. Pa qëndrueshmëri të kësaj shtylle, suksesi mund të jetë i pamundur të arrihet dhe të ruhet, ose në të vërtetë, të njihet. Mësimet e Frojdit, Adlerit dhe Jungut, ndër shumë, përqendrohen në këtë aspekt të suksesit.

3. Shtylla intelektuale bashkon të gjithë arsimin dhe trajnimin e marrë drejt arritjes së qëllimeve të jetës. Albert Ajnshtajn vjen menjëherë në mendje si shembulli më i mirë. Zotësia intelektuale hap horizonte të pafundme, ashtu si arsimi dhe mundësia për të mësuar dhe një kuriozitet intelektual i ushqyeshëm. Suksesi i qëndrueshëm varet nga kjo shtyllë.

4. Shtylla profesionale është në të vërtetë një ndërthurje e prodhimtarisë së arsimit me përkushtimin ndaj një qëllimi të caktuar. Të jesh mjek, avokat ose shef indian kërkon vendosmëri dhe përkushtim me një synim të vetëm për detyrën. Këtu mund ta shohim tek Xhonas Solk dhe Lui Pastër, si shembuj të profesionalizmit që çon drejt suksesit. Në të vërtetë, shumë industrialistë më vizionarë hijeshojnë faqet e historisë pasi janë ngritur në lartësi profesionale në shërbim të shoqërisë. Autori ka përfshirë shumë emra të tillë në tekst.

5. Shtylla financiare varet nga një spektër aftësish dhe parashikimi. Mendjemprehtësia fiskale dhe aftësitë e Xh.P. Morgan dhe Dejl Karnegi janë shembuj të mirë për t’u ndjekur. Por, siç do ta shohim, nuk është grumbullimi i parave ai që tregon suksesin; përkundrazi, është më në rrezik ndjenja e arritjes sesa përfitimi financiar. Marrë së bashku me shtyllat e tjera, së bashku me planifikimin e menjëhershëm, aftësia financiare mund të provojë të jetë një burim i fuqishëm përfitimi për veten, ashtu siç është për shoqërinë.

6. Shtylla sociale, në shikim të parë, mund të duket sipërfaqësore; megjithatë, janë lidhjet me të tjerët që mund të lehtësojnë arritjen e qëllimeve afatgjata.

7. Shtylla shpirtërore përfshin të gjitha ato ndjekje të paprekshme, të tilla si besimi shpirtëror dhe meditimi personal. Në kohën tonë, kemi parë Nënë Terezën dhe Papa Françeskun të zgjasin dorën me dhembshuri për një efekt të madh. Një aftësi për të reflektuar dhe medituar dhe, më e rëndësishmja, për të vlerësuar dhuratat e dikujt, mund të jetë shtylla më e rëndësishme nga të gjithë.

Asnjë nga atributet e mësipërme nuk mund të qëndrojë i vetëm. Ashtu siç ndërtohet një tempull mbi disa shtylla, ashtu është edhe ai koncept i paqartë dhe misterioz i suksesit. Çfarë mund të bëjnë faqet vijuese? Mesazhi më i rëndësishëm mund të jetë se nuk ka asnjë sekret absolut për suksesin. Suksesi është një çështje përqendrimi dhe vendosmërie pa asnjë orar kohor. Është një vazhdimësi. Të gjithë do të ecin përpara me një ritëm tjetër. Nëse fama dhe pasuria shihen si rezultati përfundimtar, shumë do të zhgënjehen. Sidoqoftë, fitimet e vogla të grumbulluara me kalimin e kohës ndërtohen drejt arritjeve të vërteta dhe përfundimisht mund të çojnë në famën dhe pasurinë e dëshiruar. Fabula e Ezopit për lepurin dhe breshkën është e rëndësishme kur e mendojmë.

Ky libër është menduar si një udhëzues për praktikat dhe qasjet që shumë shpesh janë delikate dhe abstrakte. Shtatë shtyllat nuk janë të vetmet; ka shumë më tepër që mund të përfshihen. Porsa të përvetësohen dhe praktikohen parimet e përshkruara këtu, suksesi është rezultati përfundimtar i pashmangshëm. Udhëtimi mund të jetë i gjatë ose i shkurtër, i lehtë ose i vështirë, por në çdo rast, është një udhëtim që të gjithë mund ta bëjnë dhe të shohin rezultate në favor të tyre. Lexoni ndërsa ecni në rrugën e udhëtimit tuaj drejt suksesit.

Autorja e këtij libri nuk është e panjohur për elementet që çojnë drejt suksesit. Gjatë një jete reflektimi dhe meditimi personal, ajo ka identifikuar mbi 140 vlera thelbësore për të jetuar jetën plotësisht. Ajo i ka përpiluar ato në Librin e Vlerave, një tom frymëzues që duhet të lexohet pa pushim. Suksesi nuk është një përvojë e veçantë, por një koleksion i ngjyrosur nga një spektër i cilësive personale. Cilësi të tilla si integriteti dhe besueshmëria mund të shpjegohen vetvetiu; të tjerët si bushido (kodi i nderit dhe moralit) dhe kurioziteti mund të kenë nevojë për reflektim të mëtejshëm. Sidoqoftë, në fund të fundit, mund të jetë mirënjohja ajo që ka më shumë rëndësi. Ne duhet të njohim dhe të pranojmë ndikimet që na çuan në jetën tonë të tanishme; nëse e kemi arritur qëllimin tonë me madhështi dhe hir, apo jemi ende në udhëtim e sipër.

Tema e suksesit është e mjaft e gjerë. Fillimi i një ndryshimi total mund të jetë mbizotërues. Hapat e vegjël në të gjitha përpjekjet janë më të lehta për t’u arritur. Kur ndahen në hapa të vegjël, të gjitha përpjekjet janë jashtëzakonisht më të lehta për t’u përmbushur. Është çështje e përparësisë dhe e ndarjes së qëllimeve në pjesë të zbatueshme. Një nga ndjekjet më të vështira është mbajtja e peshës. Autori ka marrë përvojën e saj për të propozuar se si të kapërcehet problemi i peshës së tepërt. Formula e saj gjendet në Dieta Siguron Jetën juaj: Shtatë Sekretet Thelbësore të Suksesit. Elementet e suksesit në këtë përpjekje janë të ngjashme me ato të shpallura në Librin e Vlerave.

Siç do ta shihni, suksesi varet nga pjesëmarrja aktive, angazhimi i plotë dhe reflektimi i gjithçkaje që është e rëndësishme për të jetuar një jetë të plotë.

Xhon E. Krist, M.D., Ph.D.

Tampa, 2015

HYRJE

“Nëse jeni kaq i talentuar, pse nuk jeni i pasur?” Kam dëgjuar variacione lidhur me këtë temë shumë herë gjatë gjithë jetës sime, gjithmonë me një nuance të butë qortimi ose talljeje të çiltër.

Mesazhi është i qartë: talent do të thotë sukses; suksesi do të thotë pasuri. Që suksesi mund të kishte shumë komponentë të tjerë, zakonisht nuk i llogarit ndjenja të tilla. Në të vërtetë, shpesh kam menduar për arritjet e mia: Kam shumë talente dhe disa prej tyre më kanë shërbyer mjaft mirë. Por nëse suksesi matet me fitime monetare, një pagë me 6 shifra, një Rolls Rojs në garazh dhe një llogari të majme bankare, atëherë padyshim që nuk jam në atë kamp! Sipas këtij modeli, unë nuk e kam “arritur”.

Një rrjedhim logjik i asaj që u tha më sipër është komenti: “Nëse jeni kaq i pasur, pse po punoni akoma?” Përveç kësaj, supozimi është që, pasi të keni “arritur” dhe të keni grumbulluar para të mjaftueshme, duhet të qëndroni shtrirë me një Margarita në një shtrat të varur në plazh dhe të bëni sehir gjatë jetës suaj. Në fakt, është mjaft e popullarizuar të trumbetosh meritat e daljes në pension herët, me disa njerëz të shquar, që dalin në pension në moshën 20, 30 ose 40 vjeç.

A është ky sukses?

Donald Tramp ka thënë: “Paratë nuk ishin kurrë një motiv i madh për mua, përveçse një mënyrë për të ruajtur rezultatin; emocioni i vërtetë është kur luan lojën.” Pajtohem me gjithë zemër. Shumë në shoqërinë e sotme do ta shmangnin këtë vërejtje si të paqëndrueshme; por, në fakt, paratë janë vetëm një mjet për të arritur një qëllim dhe janë të vlefshme vetëm si një letër rezultati. Kjo mund të vërtetojë pikëpamjen e cinikëve se, nëse dikush ka talent, “karta e rezultatit” duhet ta pasqyrojë atë. Por atyre do t’u mungonte një pikë e shkëlqyer, e përmbajtur në citatin e mësipërm: emocionin e natyrshëm në luajtjen e lojës.

Jetët tona janë mbushur me mbingarkesë informacioni, projekte për të përfunduar, aktivitete jashtëshkollore dhe orare kërkuese të punës. Ne vazhdimisht bombardohemi me të gjitha llojet e nxitjeve, reklamave televizive, faqeve të mediave sociale, ofertave të drejtpërdrejta të postës dhe seminareve në internet, të gjitha gjoja të caktuara për të përmirësuar jetën tonë. “Arrini gjithçka që mundeni!” deklarojnë ata; “Bëni më shumë para!” “Arrini yjet!” “Bëhu gjithçka që mund të bëhesh!” “Thyej pengesat që i ke krijuar vetë!” trumbetojnë ata. Për të qenë të sigurt, shumë prej atyre programeve bazohen në kërkime të shëndosha shkencore dhe janë pa dyshim të ligjshme. Nuk janë vetë programet që duhet të sfidohen; është fokusi i tyre.

E shkrova këtë libër për të dhënë ndjenjën time se suksesi është shumë më tepër sesa paratë dhe pasuria. Pasuria e vërtetë është vetë jeta – shëndet, miqësi, lidhje familjare, lidhje, qetësi. Ato lartësojnë shpirtin njerëzor dhe mishërojnë cilësi mirënjohjeje për çdo aspekt të jetës. Kushdo që ka përballuar fatkeqësi dhe ka mbijetuar i padëmtuar, madje, më tepër sepse e ka duruar atë, thuhet se është i pasur përtej koprracisë. Ky është suksesi.

Të gjithë ne zotërojmë brenda vetes veprat e madhështisë. Kjo nuk është ndonjë deklaratë e mirëfilltë publike, një pohim tjetër për të recituar ndërsa përdridhemi në një pozicion të fshehtë të jogës. Është më shumë se të menduarit pozitiv. Është një e vërtetë e pandryshueshme: Qeniet njerëzore kanë aftësinë të arrijnë lartësi të mëdha, si ambasadorë dhe lehtësues të progresit, teknologjisë dhe përmirësimit të njerëzimit. Për të qenë të sigurt, ka shumë pengesa për arritjen e madhështisë, megjithatë një nga më tinzaret mund të kuptohet nga një parim i vetëm: një qëndrim i keq, një verbëri ndaj pasurive të jetës; pamundësia për të njohur ose pranuar suksesin si përfaqësues të gjithë jetës, vështirësitë si dhe triumfet.

Shërimi është një zhvendosje e paradigmës.

Kapitulli 1
Zhvendosje e paradigmës
Çfarë është suksesi – dhe çfarë nuk është

Suksesi është një nga ato fjalët rrjedhëse, që është bërë tërheqëse në leksikun tonë modern për të treguar gjithçka, që nga një ngritje e kërkuar në detyrë deri te pranimi nga ekipi i preferuar i futbollit. Kuptimi që i bashkangjitet më së shpeshti fjalës është një masë fati i papritur financiar që do të sillte realizimin e të gjitha ëndrrave tona. Pasuria dhe prestigji simbolizojnë suksesin, mbase për shkak të përshtypjes që, nëse kemi arritur një sukses të madh, vlera e tij financiare duhet të përfaqësojë atë arritje. Në fund të fundit, cili do të ishte kuptimi i krijimit të një arti të shkëlqyeshëm, ose i luftës për të ngjitur shkallët e korporatave, nëse shpërblimet financiare nuk do të ishin pjesë e rezultatit të lojës?

Unë besoj se koncepti i suksesit duhet të rivlerësohet. A ishte Van Gog një sukses? Jo sipas standardeve të sotme. Ai luftoi për të shitur pikturat e tij, ishte i dëshpëruar dhe i çrregullt në sjellje dhe vdiq një njeri i varfër. Megjithatë, vepra e tij shfaqet dhe admirohet në disa nga muzetë më prestigjiozë të botës, dhe pikturat e tij sjellin shuma të pabesueshme në ankand. Po ish-presidenti Xhimi Karter? A mund të etiketohet ai një sukses? Ai ishte udhëheqësi i botës së lirë për një moment të ndritshëm, pastaj u tërhoq në një jetë të zakonshme filantropie duke ndërtuar shtëpi për të varfërit dhe të paprivilegjuarit.

Njerëz të famshëm të Hollivudit, manjatët e Uoll Stritit, madje edhe shumë politikanë mund të hijeshojnë faqet e revistave prestigjioze për shkak të ndikimit të tyre në kulturë, mendjemprehtësisë së tyre financiare ose kompetencës në biznesin e tyre. Ata përfaqësojnë një formë suksesi, që kemi nisur ta nderojmë, admirojmë dhe përpiqemi ta arrijmë. Si shoqëri, kemi qenë të indoktrinuar në rregullat e materializmit dhe përmbushjes, si simbolet e një jete të jetuar mirë. Pasuria në vetvete duket se është kodi i suksesit.

Hyrje në rrugën e mëkatit

Ne i adhurojmë njerëzit e famshëm. I ngremë ata në piedestal, me meritë ose jo. Pretendimi i tyre i vetëm për famë mund të jetë një film që fitoi miliona dollarë ose duke shënuar numrin më të madh të pikëve në bejsboll. Në të vërtetë, befasohemi plotësisht kur një nga këta yje kapet me presh në duar në ndonjë komplot, ose më keq, në ndonjë krim.

Më kujtohet një njeri i famshëm në fushën e golfit, Tajgër Uds. I bukur, i përsosur, i talentuar, me një grua jashtëzakonisht të bukur dhe fëmijë të adhurueshëm. Ai u angazhua në një aktivitet jashtëshkollor jo të këndshëm dhe, siç pritej, gruaja e tij u divorcua mes një skandali publik dhe të turpshëm, shumë prej sponsorëve të tij i anuluan kontratat me të dhe ai humbi një pjesë të konsiderueshme të pasurisë së tij të mëparshme. Më keq akoma, popullariteti i tij u ndëshkua rëndë, dhe ma merr mendja se vetëvlerësimi i tij nuk shkoi më mirë.

Lojtarët profesionistë të topit mund të zotërojnë rroga të pahijshme, lajkatohen nga masat e magjepsura pas yjeve dhe mbahen si modele të suksesit. Ata intervistohen nga gazetarë të shquar, shfaqen në kopertinat e revistave të shquara, shpërblehen nga sponsorët me marrëveshje marketingu që i nxisin më tej ata dhe përdorin imazhin e tyre si simbolikë të produktit që ata po reklamojnë, duke lidhur kështu me nënvetëdije suksesin e tyre të perceptuar me produktin që ata përfaqësojnë. Rrallëherë bëjmë një pushim dhe reflektojmë mbi karakterin e tyre. Nëse një prej këtyre personave të famshëm do të shfaqet në lajme për kryerjen e ndonjë akti të ndaluar, aq më pak të ndonjë krimi të vërtetë, mediat mblidhen së bashku për të reportuar ngjarjet rreth aktit, duke analizuar motivet e mundshme, duke debatuar nëse një falje publike do të ishte efektive dhe duke raportuar, veç kësaj, fajtorin dhe aktin e tyre të pështirë. Kujto raportimin televiziv disa mujor të gjyqit për vrasje të dyfishtë të O.J. Simpson. Çfarë kishte në lidhje me të, që meritonte kaq shumë shqyrtim? Pse publiku ishte aq i dashuruar me çdo detaj joshës të gjyqit të tij të vrasjes? Po, dikur ai ishte një lojtar i famshëm futbolli dhe kishte folur për famën e tij në sport duke interpretuar si komentator televiziv, si dhe duke u shfaqur në disa filma të harruar. A është kjo ajo që e mbajmë si shembull të suksesit?

Duket se thjesht arritja e një farë mase të famës – apo ndoshta namit të keq – na shtyn të kërkojmë lajme interesante rreth jetës së atij personi. Faqet e revistave të thashethemeve janë të mbushura me histori rreth njerëzve të rëndësishëm të Hollivudit ose Uoll Stritit, dhe çdo detaj i jetës së tyre shfaqet me shkronja të mëdha në media që të gjithë të entuziazmohen. Dhe si shoqëri, ne kemi detyrime. Titujt në revistat me thashethemeve ekzistojnë pikërisht sepse publiku i kërkon ato.

Këta njerëz të famshëm nuk janë aspak të vetëm në abuzimin me vlerat e tyre personale. Duket se fama dhe pasuria, simpatizuesit e adhuruar, prestigji dhe lajkatimi janë bileta për një ndjenjë të shthurur të së drejtës dhe të gabuarës. Nëse kjo është e vërtetë, bëhet pyetja e qartë pse? Cila është lidhja midis grumbullimit të pasurisë e lavdisë dhe heqjes dorë nga parimet themelore? A është ky çmimi që paguajmë për copëzat e asaj që kemi nisur ta shoqërojmë me suksesin?

Arsyeja që adhurojmë njerëzit e famshëm është se dëshirojmë të shijojmë me sukses disa nga sukseset e tyre – ose atë që besojmë se është suksesi. Nëse blejmë atë fustan të mrekullueshëm që pamë të veshur nga Anxhelina Zholi, ose nëse e blejmë atë Kadillak, atëherë edhe ne do të jemi seksi dhe joshës, dhe mund të na përshtaten disa nga mistikat e Methju MekKanohej. Do të ndihemi gjithashtu të dëshirueshëm e të popullarizuar. Nëse e përdorim atë pas rroje ose pimë atë birrë marke, edhe ne do të notojmë në pishinën e joshjes dhe prestigjit. Mund të imagjinojmë duke dëgjuar xhaz të hatashëm, që depërton nëpër mure, ndërsa e përfytyrojmë veten duke shëtitur në një dhomë elegante, të veshur me një smoking, ku të gjithë i kanë sytë nga ne dhe ka gra që bërtasin për një shikim anash në drejtimin tonë.

A është ky sukses? A jemi kaq të mangët në vetëvlerësim sa duhet të përkundemi pas fantazmave?

Duhet të rivlerësojmë njerëzit ose kauzat që i admirojmë si heronjtë tanë. Duhet të pyesim veten nëse ata janë të denjë për titullin të famshëm që u veshim atyre. Ne biem kokë e këmbë për mesazhet e nënvetëdijshme të reklamave, ndërsa rrallë shqyrtojmë jetën e brendshme ose motivet e objekteve të adhurimit tonë, ose në të vërtetë, tonat; çfarëdo kontributi që bëjmë – i mirë dhe i keq – në jetën tonë dhe të të tjerëve.

Brezi “Unë” nuk është zhdukur nga qendra e vëmendjes, i zëvendësuar nga një brez më pak i përqendruar te vetja, më madhështor. Brezi “Unë” thjesht është shndërruar në Brezi Y, Brezi X ose Mijëvjeçarët – një racë që mbetet në vazhdimësinë e ndjekjes së asaj që ndihet mirë, asaj që është e përshtatshme tani, e përqendruar përherë në mantrën e brendshme të “çfarë përfitoj unë nga kjo.”